ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΜΕ!! “ΗΤΑΝ ΤΡΕΛΛΟΣ ΚΑΙ ΟΣΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΟ ΓΙΝΑΝ ΦΙΛΟΙ, ΜΕ ΤΣΙΓΑΡΟ ΦΕΥΓΟΥΝΕ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ”!!!!
Ποιός θα ξεχάσει εκείνο το μεσημέρι της 14ης Αυγούστου του 1996. Ήταν μία από τις πιο έντονες και μαύρες στιγμές της ιστορίας της Κύπρου. Τρεις μέρες μετά τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ από Τούρκους στρατιώτες, που τον ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου, έπεφτε νεκρός από τις σφαίρες των κατοχικών δυνάμεων ο Σολωμός Σολωμού. Και μάλιστα σε live μετάδοση από την τηλεόραση, που έδειχνε τις διαδηλώσεις τότε στη Κύπρο!! Για άλλους ήρωας, για άλλους παράτολμος, ο 26χρονος Ελληνοκύπριος πέθανε σκαρφαλωμένος πάνω στο κοντάρι της σημαίας, με το τσιγάρο στο στόμα. Ήθελε να κατεβάσει την τουρκική σημαία και να βάλει την ελληνική, όταν δέχτηκε τρεις σφαίρες. Στις 11 Αυγούστου του 1996 πορεία 7.000 μοτοσικλετιστών, με αφετηρία το Βερολίνο, στις 2 Αυγούστου, και πέρασμα μέσα από πολλές χώρες της Ευρώπης κατέληξε στην Δερύνεια της Κύπρου. Παρά τις τουρκικές απειλές για πέρασμα στο κατεχόμενο κομμάτι της Κύπρου και συγκεκριμένα στην Κερύνεια, η πορεία προχώρησε προς την Πράσινη Γραμμή, όπου την περίμεναν Τούρκοι στρατιώτες, αστυνομικοί του ψευδοκράτους και αντιδιαδηλωτές, μέλη της εξτρεμιστικής οργάνωσης των «Γκρίζων Λύκων». Οι εντολές του κατοχικού καθεστώτος ήταν σαφείς: Πυροβολείται όσους επιχειρήσουν δίοδο στα Κατεχόμενα. Οι μοτοσικλετιστές διασπάστηκαν στην περιοχή της Δερύνειας και πέρασαν στην νεκρή ζώνη. Ο Τάσος Ισαάκ επιχειρώντας να βοηθήσει Ελληνοκύπριο που δεχόταν επίθεση από τους Τούρκους, ξυλοκοπήθηκε ο ίδιος, ενώ δέχτηκε επίθεση μέχρι θανάτου με λοστούς, πέτρες, ρόπαλα.
Τα μέλη της Ειρηνευτικής δύναμης του ΟΗΕ, που βρίσκονταν στο σημείο δεν επενέβησαν ποτέ. Τρεις μέρες αργότερα, στην κηδεία του Ισαάκ ομάδα διαδηλωτών κατευθύνθηκε προς το σημείο της δολοφονίας, για να καταθέσει στεφάνια στη μνήμη του. Με την επανεμφάνιση των «Γκρίζων Λύκων» άρχισε νέος κύκλος επεισοδίων. Ο ξάδελφος του νεκρού, Σολωμός Σολωμού, ξέφυγε από τον κλοιό των κυανόκρανων, πέρασε στη νεκρή ζώνη και κατευθύνθηκε στον ιστό της σημαίας, με σκοπό να αντικαταστήσει την τουρκική με την ελληνική. Σκαρφάλωσε στον ιστό και δολοφονήθηκε εν ψυχρώ με μία από τις τρεις σφαίρες που δέχτηκε, αυτή στον λαιμό. Το τσιγάρο του ήταν ακόμα στο στόμα του, ενώ έπεφτε αργά από τον ιστό. Στρατιώτες της Εθνικής Φρουράς λάμβαναν θέσεις μάχης, ενώ η σορός του απομακρυνόταν από την περιοχή. Ένας από τους δολοφόνους του, ο Κενάν Ακίν, έποικος , πρώην αξιωματικός του τουρκικού στρατού και υπουργός του ψευδοκράτους, δήλωσε σε συνέντευξή του πως «θα τον ξαναπυροβολούσε». Ο ίδιος καταζητείται από την Ιντερπόλ και τα διεθνή δικαστήρια, ενώ έχει επικηρυχτεί με 460.000 ευρώ. Στις 24 Ιουνίου του 2008 η Τουρκία κρίθηκε ένοχη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις δολοφονίες του Ισαάκ και του Σολωμού. Σύμφωνα με την απόφαση, κρίθηκε ένοχη για την παραβίαση του άρθρου 2 της ευρωπαϊκής συνθήκης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, γιατί δεν έγινε καμία έρευνα για τον εντοπισμό των υπαίτιων των θανάτων. Επιδικάστηκε, επίσης, χρηματική αποζημίωση στην οικογένεια του Σολωμού. Η δολοφονίας του όχι μόνο συγκλόνισε, αλλά στιγμάτισε τους Κύπριους και όχι μόνο. Ο θάνατος η δολοφονία του Σολωμού έγινε τραγούδι και τραγουδήθηκε και από δύο μεγάλους Έλληνες ερμηνευτές. Τον Δημήτρη Μητροππανο και τον Νότη Σφακιανάκη. Το τραγούδι «Πάντα γελαστοί» του Δημήτρη Μητροπάνου, σε μουσική του Θάνου Μικρούτσικου και στίχους του Άλκη Αλκαίου, είναι αφιερωμένο στη μνήμη του. Ή τουλάχιστον έτσι λέγεται. «Όσοι με τον Χάρο ‘γίναν φίλοι, με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη» ….
Το δε τραγούδι Ήταν τρελλός, του Νότη Σφακιανάκη, είναι ακόμη πιο χαρακτηριστιό και πολύ δυνατό. Σε στίχους Χρήστου Κρετσόβαλη και μουσική Βασίλη Δήμα ο Νότης σε πρώτη εκτέλεση καταγγέλλει τους δολοφόνους και φωνάζει:” Ήταν τρελλός και αυτοί χαράμισαν μια σφαίρα, γιατί οι δειλοί τους άοπλους χτυπούν”!!!Ι.Α.ΜΠ.